آناتومی دستگاه تناسلی زنان

آناتومی دستگاه تناسلی زنان  

 دستگاه تناسلی زنان از دو بخش داخلی و خارجی تشکیل شده است.   

بخش داخلی:   

تخمدان ها: دو غده جنسی که در طرفین پایین شکم قرار گرفته اند و هر کدام ماهانه یک تخمک آزاد می کنند و در صورت حضور اسپرم مرد (موجود در مایع منی) می توانند بارور شوند. همچنین ترشح هورمون های زنانه (استروژن و پروژسترون) نیز که باعث ایجاد خصوصیات زنانه میشوند، از جمله دیگر کارکردهای تخمدان ها محسوب می گردد.  

رحم: بافتی عضلانی، قابل اتساع و به اندازه یک مشت بسته زن است و خونریزی های قاعدگی از دیواره داخلی آن انجام می پذیرد.  

دهانه رحم: قسمت ورودی رحم است و ترشحاتی تولید می کند که اسپرم بتواند به راحتی وارد رحم شود. در عین حال این ترشحات به لغزندگی و مرطوب شدن واژن نیز کمک می کند.  

لوله های رحمی: دو لوله که در طرفین رحم قرار دارند و رابط بین تخمدان ها و رحم هستند. انتقال تخمک بارور شده به سمت رحم نیز از طریق همین لوله ها انجام می گیرد.  

واژن یا مهبل: لوله ای عضلانی است که به صورت رابط بین دهانه رحم و دستگاه تناسلی خارجی قرار گرفته و طول آن حدود ۸ تا ۱۰ سانتی متر است. خروج تمام مایعات، جنین و نیز رابطه زناشویی از طریق آن صورت می گیرد.  

غدد ترشحی: غددی هستند که با ترشحات خود، عمل لغزنده سازی را به منظور رابطه زناشویی راحت و لذت بخش انجام می دهند.    

بافت های نگهدارنده: رباط هایی هستند که قسمت های مختلف دستگاه تناسلی زن را به دیواره لگن متصل می کنند.  

بخش خارجی:  

ناحیه شرمگاهی: قسمتی از دستگاه تناسلی خارجی است که در دوره بلوغ از مو پوشیده می شود. 

لب های بزرگ: دو برجستگی موجود در دو طرف دستگاه تناسلی خارجی است که دارای غدد چربی و عرق فراوان بوده و در دوره بلوغ سطح خارجی آنها از مو پوشیده می شود. 

لب های کوچک: دو چین موجود در بخش داخلی لب های بزرگ که فاقد مو هستند. 

کلیتوریس: بافتی نعوظ پذیر در قسمت فوقانی دستگاه تناسلی خارجی که مهم ترین و حساس ترین عضو جنسی زن در هنگام تحریک جنسی است. 

پرده بکارت: پرده ای نازک و ظریف در محل ورودی مهبل که جهت خروج خون قاعدگی سوراخ دارد و اندازه و شکل آن در افراد مختلف متفاوت است.     

منبع:پرسش و پاسخ درباره رابطه زناشویی